جایگاه آتشکده ها در دفینه یابی

جایگاه اتشکده ها

نقش اتشکده ها در دفینه یابی
جایگاه اتشکده ها

آتشکده ها مکانی بودن مثل مساجد امروزی البته با این تفاصیل که در آن زمان به خاطر نبود بانک مردم اشیاء گران قیمت و اموال خودشان در هنگام سفر به آنجا به صورت امانت میگذاشتند در تمام آتشکده ها افرادی مثل خادم امروزی که در مساجد هستند در آتشکده ها هم بودن ولی مردم آنهارو به اسم کاتب میشناختند که فردیی صالح و مذهبی و امانت دار به حساب میامد البته در همان زمان هم کاتب ها به دو دسته تقسیم میشدند:

۱- کاتب اعظم که کارشون همان کاره کاتب معمولی بود ولی مخصوص درباریان بودن و امانات درباریان را نگه میداشتند

۲ – کاتب معمولی  برای مردم عادی بودن که  امانات مردم رو محافظت میکردند

هر دو کاتب وقتی از شخصی اموالش را به صورت امانت میگرفتند به او رسید میدادن تا وقتی که از سفر بازمیگشت دوباره رسید را میگرفتند و اجناس را تحویل میدادند و مردم هم به جای این عمل به آنها هدایا تقدیم میکردند . و در زمانی هم میشد که شخصی که وسایلش را به کاتب سپرده بود در راه سفر توسط دزدان یا از شدت خستگی راه و … تلف میشد وسایلش در همان جا باقی میموند تا اگه از اقوامش کسی آمد وسایل را تحویل بگیرد که هیچ در غیر این صورت همان جا میماند و دست نمیخورد به همین خاطر اموال زیادی در آتشکده ها باقی میموند ،خود کاتب ها هم افراد ثروتمندی بودند بنابراین وقتی میمردند اجساد آنها را با ثروتشان دفن میکردند،در زیر تمام آتشکده ها یک اتاق مخفی وجود دارد که در عمق ۷ متری است و تمام وسایل امانی و هدایا در آنجا نگهداری میشد،قبر کاتب ها پس از فوت ۵۰ الی ۱۰۰ متر جلوتر آتشکده دفن میشد ،آتشکده هایی که در ارتفاعات بلند و نوک قله یا تپه بودن مخصوص درباریان بودند که جسد کاتبان را در آنجا  در همان فاصله البته با فرق این که در صخره جایی را میکندند و به صورت غار درست میکردند و آنها را در همونجا دفن میکردن و در غار را مهرو موم میکردند.

جایگاه اتشکده ها در گنج یابی